<small>Autorem artykułu jest Bogumiła Reczek</small><br>
<b>Zawody przyszłości:terapeuta, asystent rodziny, trener pracy</b><br>
Nadchodzą czasy dużych zmian na rynku pracy.Rośnie znaczenie zawodów związanych z doradztwem i poradnictwem, szczególnie dla osób niepełnosprawnych, zmagających się z trudnościami i bezradnością życiową. Oto kilka przykładów zawodów przyszłości: terapeuta zajęciowy, asystent rodziny, trener pracy.
<br>
Zawody terapeuta zajęciowy, asystent rodziny i tener pracy są nadal dość słabo rozpoznawalne na polskim rynku zatrudnienia. Asystent rodziny jest profesją stosunkowo nową, a trener pracy doczekał się swojego "debiutu" za sprawą realizacji wielu projektów. Pewien zakres obowiązków trenera pracy można przypisać doradcy ds. osób niepełnosprawnych.[1] Należy jednak pamiętać, że kompetencje dorady ukierunkowane są bardziej na podwyższenie standardu życia osoby niepełnosprawnej, aniżeli na analizę jego potrzeb zawodowych. <br><br>Korzenie pojęcia <strong>terapeuta zajęciowy</strong> można znaleźć w psychologii, socjologii, pedagogice, anatomii, fizjologii i patologii. W praktyce terapeuta zajęciowy promuje dobre samopoczucie i zdrowie poprzez zaangażowanie w wykonywanie różnych czynności. Terapia przyjmuje postać rehabilitacji z wykorzystaniem obszarów codziennej aktywności, np. taniec, rzeźba, malarstwo, muzyka, poezja, sport. Zły stan zdrowia fizycznego i psychicznego wpływa na dysfunkcje organizmu i zmniejszenie jego wydajności. Dlatego odpowiednio wczesna rehabilitacja ułatwia powrót do dobrej kondycji. Terapeuta zajęciowy, może być w pewnym zakresie utożsamiany z pojęciem asystenta rodziny, jednak jego kompetencje terapeutyczne są znaczenie bardziej oparte na wiedzy z psychologii i medycyny niż kompetencje asystenta. Terapeuta zajęciowy znajdzie pracę w placówkach dla osób z problemami przystosowawczymi, zaburzeniami psychicznymi i fizycznymi takich jak: służbie zdrowia, ośrodkach terapeutycznych i innych organizacjach nastawionych na przywrócenie kondycji zdrowotnej.[2]<br><br>Zawodem w pewnym zakresie zbliżonym do teraupety zajęciowego jest <strong>asystent rodziny</strong>. Ich wspólny obszar dotyczy pobudzenia do codziennej aktywności w celu osiagnięcia satysfakcji z życia. Ten zakres może obejmować naukę gotowania, trening budżetowy gospodarstwa domowego oraz trening wzrostu samozadowolenia. Terapeuta zajęciowy angażuje się w pracę z jednostką znacznie bardziej niż asystent rodziny, który skupia się nad zorganizowaniem właściwego stylu życia rodziny. Asystent pomaga uporać się z uzależnieniami, bezrobociem i niezaradnością życiową. Uczy jak planować efektywnie domowe finanse i dokonywać trafnych wyborów. Edukuje w zakresie higieny, organizowania pełnowartościowego odżywiania, samodzielnego myślenia i działania. Głównymi osobami kwalifikującymi się do wsparcia asystenta są rodziny z problemami opiekuńczo-wychowawczymi i mające kłopoty z codziennym prowadzeniem gospodarstwa domowego. Zawód asystent rodziny zaprojektowany został głównie jako zajęcie dla osób planujących znaleźć zatrudnienie w ośrodkach opieki społecznej. <br><br>Stanowisko trenera rozpoznawane jest powszechnie jako zajęcie związane z pracą nad rozwojem potencjału człowieka. Jednak w tym znaczeniu <strong>trener pracy</strong> oznacza profesję specjalizującą się w zarządzaniu karierą i pomocy zawodowej dla osób niepełnosprawnych. Trener pracy asystuje "przed" i "po" zatrudnieniu, pomaga w znalezieniu posady oraz podczas wykonywania obowiązków. Rozpoznaje potrzeby, zainteresowania i umiejętności. Nawiązuje kontakty z pracodawcami. W szczególności zajmuje się doborem stosownego zawodu i odpowiedniego środowiska w zależności od umiejętności i zainteresowań. Rozpoznaje telenty, planuje wsparcie i rozwój technicznych oraz społecznych umiejętności. Dostarcza informacje i porady w drodze do osiagnięcia zawodowalającej pozycji zawodowej zgodne z osobistymi aspiracjami i optymalnie dobranym profilem zawodowym osoby niepełnosprawnej.[3] Trener pracy może liczyć na zaangażowanie w instytucjach nastawionych na świadczenie usług pośrednictwa zatrudnienia, takich jak np. urzędy pracy czy inne organizacje, szczególnie pozarządowe. W praktyce profesja ta stoi na pograniczu dwóch innych zawodów: doradcy zawodowego i doradcy ds. osób niepełnosprawnych. <br><br><em>[1] Por. asystent osoby niepełnosprawnej<br>[2] Zob. szerzej: Podstawa programowa kształcenia w zawodzie terapeuta zajęciowy: http://www.mz.gov.pl/wwwfiles/ma_struktura/docs/zal_14_terapeuta_zajeciowy_06042006.pdf [27.04.2011]<br>[3] Zob. szerzej: Supported employment for people with disabilities, Citizen Information Board, Ireland, opublikowane: [19.02.2010]; www.citizensinformation.ie/en/employment/employment_and_disability/supported_employment_for_people_with_disabilities.html [20.04.2011]</em>
<br>Bogumiła Reczek<br />Autor:<em> "Zawody przyszłości..."</em> oraz <em>"Jak zostać wziętym trenerem..."</em><br />www.reczek.com.pl<br /><a href="http://www.reczek.com.pl/"></a>
<br>---<br>
Artykuł pochodzi z serwisu <a href="http://www.publikuj.org">Publikuj.org</a>.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz